دانشمندان به کمک ترکیبی از ۵ عامل رونویسی توانستند با بازبرنامه ریزی فیبروبلاست ها، سلول هایی تولید کنند که معادل سلول‌های جنین پیش از لانه‌گزینی در شرایط in vivo هستند.
بعد از لقاح، سلول های همه توان متحمل تقسیم سلولی نامتقارن می شوند و ۳ نوع سلول متفاوت را در مرحله قبل از لانه گزینی بلاستوسیت ایجاد می‌کنند که عبارتند از: اپی بلاست، آندودرم اولیه و تروفواکتودرم.
در این مطالعه که در مجله Cell Stem Cell به چاپ رسید، ترکیبی از ۵ عامل رونویسی Gata3, Eomes, Tfap2c, Myc و Esrrb شناسایی شد که می توانند فیبروبلاست را به سلول های بنیادی پرتوان القایی (iPSCs) و سلول های بنیادی تروفوبلاستی القایی (iTSCs) بازبرنامه ریزی کنند. اگر چه ۳ یا ۴ فاکتور از این ترکیب ۵ تایی برای تولید iPSCs یا iTSCs کافی بود، تنها ترکیبی که می تواند هر دو نوع سلول را ایجاد کند، GETMS بود.
همچنین در این مطالعه مشخص شد، از میان سه تنظیم کننده کلیدی سلول بنیادی تروفوبلاستی (یعنی Eomes و Gata3 و Tfap2c) بیان Eomes تاثیر بیشتری در سلول های القایی به دست آمده دارد که در آن، مقادیر بالای Eomes سلول ها را به سمت حالت سلول بنیادی تروفوبلاستی پیش می برد در حالی که Esrrb تنها فاکتوری است که می تواند فرآیند بازبرنامه ریزی سلول بنیادی تروفوبلاستی را در هنگام استفاده از کوکتل GETM به سمت پرتوانی شیفت دهد.
تجزیه و تحلیل مولکولی نشان داد که GETMS، پرتوانی را از طریق مسیرهای متمایز و پویای کروماتینی متفاوتی نسبت به OSKM راه‌اندازی می‌کند. شاخص‌های پرتوانی و جایگاه‌های ژنومی مثل Gdf3 که توسط OSKM در فرآیند بازبرنامه‌ریزی، فعال می شوند، طی بازبرنامه‌ریزی توسط GETMS بیان یا نشاندار نمی شوند و برعکس.
در مجموع، این مطالعه پیشرفت قابل ملاحظه‌ای را برای تولید آزمایشگاهی جنین بلاستوسیست به ارمغان آورد که ممکن است در آینده بتوان از چنین جنین‌هایی برای درمان ناباروری افراد نابارور و همچنین انجام مطالعات آزمایشگاهی که نیازمند جنین‌های پیش از لانه‌گزینی هستند، استفاده کرد.
